Borderline temperament ailment, wherein you've quickly psychological swings in which you can worship somebody 1 instant and dislike them another, may also trigger paranoid ideas and even scientific paranoia in many people.
آیا مشکلات پزشکی دیگری با اختلال شخصیت پارانوئید مرتبط است؟
به‌طور کلی و با استفاده بی‌قید و شرط از اصطلاح پارانویا، می‌توانیم بگوییم توهمات پارانویید می‌توانند شامل مواردی چون اینکه شخص تصور می‌کند تحت تعقیب است، مسموم شده‌است یا به عنوان مثال شخص متوهم فکر می‌کند که یک شخصیت مهم سیاسی، ادبی یا ورزشی دورادور عاشق اوست.
با این حال، بعضی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر این بیماری هستند. محرک‌ها و عوامل خطر احتمالی عبارتند از:
مطالب مرتبط ۹ راهکار ساده برای پیشگیری از سکته‌ی مغزی و افزایش طول عمر ۲۸ اسفند
اگرچه راه پیشگیری برای اختلال شخصیت پارانوئید وجود ندارد، با این حال، درمان می تواند به فرد مبتلا به این اختلال اجازه دهد تا راه های مؤثرتری برای مقابله با افکار و موقعیت های تحریک کننده بیاموزد.
داروهای ضد ویروسی (داروهایی که برای مبارزه با عفونت‌های ویروسی استفاده می‌شوند) در برابر ویروس واریسلا زوستر استفاده می‌گردند. این داروها به کوتاه شدن دوره بیماری، کاهش شدت بیماری و تسریع در بهبود ضایعات پوستی کمک می‌کنند.
کژانگاری، مانند گمان به این که همکار شما می‌خواهد شما را مسموم یا صدای شما را ضبط کند.
گاهی اوقات درد می‌تواند شدید و ناراحت کننده باشد و احتمال بروز نورالژی پس از هورمونی با افزایش سن افزایش می‌یابد. این درد مزمن پس از تبخال، گاهی منجر به افسردگی و بیماری زونا ناتوانی می‌شود.
صفحه‌هایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکت‌ها
حدود ۱ تا ۴ درصد از مردم به دلیل مشکلاتی که برایشان پیش می‌آید، باید وقت خود را در بیمارستان بگذرانند.
بیش از افراد عادی از حساسیت، زودرنجی، شکاکی، بدبینی و یک دندگی بهره‌مند است و چه بسا همین ویژگی‌ها و حالت‌های متفاوت است که موجب شکل‌گیری اندیشه‌های عمیق در او می‌شود.
همچنین تصور می‌شود عوامل استرس‌زا و عوامل روانی احتمالاً در ایجاد زونا نقش عمده‌ای را دارند و شاید این عارضه نتیجه اثرات زیان بار استرس بر سیستم ایمنی و سلامتی فرد باشد.
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.